Na co dzień to psycholog zadaje pytania, wsłuchuje się w odpowiedzi i wspiera innych w lepszym rozumieniu siebie. Ale i on potrzebuje czasem zatrzymać się i spojrzeć na siebie z boku. W końcu psycholog również doświadcza emocji, stresu i życiowych trudności. Regularna ocena własnego stanu psychicznego – także poprzez testy psychologiczne – to nie tylko element dbałości o zdrowie psychiczne, ale także przejaw profesjonalizmu i odpowiedzialności za jakość swojej pracy.
Właśnie dlatego, w trosce o własną higienę pracy i rozwój samoświadomości, zdecydowałam się na wykonanie PKIE.
Poniżej zamieszczam moją interpretacje wyników:
Wynik ogólny wskazuje, że bardzo dobrze rozpoznaję i uświadamiam sobie własne emocje – zarówno te przyjemne, jak i trudne. Nie mam potrzeby ich tłumić ani udawać, że ich nie ma. Traktuję emocje jako źródło refleksji i rozwoju – pozwalają mi lepiej rozumieć siebie, innych i relacje, które tworzę. Wiem, jak wykorzystać emocje do działania – potrafię się mobilizować, kontrolować ich przejawy, kiedy sytuacja tego wymaga, i zachować wewnętrzną równowagę. Mam również dużą świadomość emocji innych ludzi – potrafię ich wesprzeć, zainspirować czy dodać otuchy.
Szczegółowe wyniki pokazują:
- AKC (akceptacja i wyrażanie emocji) – łatwo i adekwatnie wyrażam emocje, dzięki czemu inni dobrze mnie rozumieją. Potrafię „iść za emocjami”, wykorzystując je przy realizacji zadań.
- EMP (empatia) – moje zdolności rozpoznawania emocji u innych są przeciętne – wyczuwam emocje, ale nie zawsze precyzyjnie odczytuję intencje i reakcje.
- KON (kontrola emocji) – mam wysoką zdolność wpływania na swoje emocje. Umiejętnie je wzbudzam lub wyciszam, w zależności od sytuacji.
- ROZ (rozumienie emocji) – potrafię zrozumieć i nazwać własne emocje w przeciętnym stopniu. Zazwyczaj wiem, skąd się biorą i jak mogą na mnie wpłynąć, choć czasem potrafią mnie zaskoczyć.
Warto pamiętać, że każdy test psychologiczny ma swój margines błędu – wyniki warto traktować jako przybliżenie, nie wyrocznię.
Z zawodowego punktu widzenia, wysoki poziom inteligencji emocjonalnej jest jednym z najważniejszych aspektów osobowości psychologa. Wynik określany jest w tak zwanych Stenach od 1 do 10. Mój uplasował się na 9 Stenie, co daje mi poczucie bezpieczeństwa zawodowego i dumy. Inteligencja emocjonalna jest bowiem umiejętnością, która nie jest ćwiczona w szkole czy na studiach. Wymaga pracy własnej, wielu godzin wglądu i samorozwoju.
Taki wynik psychologa pozwala domniemać, że będzie on zdolny do odczytania naszych emocji, potrzeb i prawdziwych przyczyn naszego samopoczucia.
